تاثیر آهنگ «اسکای فال» روی من خیلی بیشتر از تاثیر عادیِ یک آهنگ است. «اسکای فال» احساسی در من ایجاد می‌کند که نمی‌توانم به راحتی توصیفش کنم. فقط همین را می‌دانم که اثرش چنان عمیق است که چشم‌هایم را می‌بندم و خودم را به دست سرگیجه‌‌ای که از اعماقِ دور و ناشناخته‌ای می‌آید می‌سپارم… یادم نمی‌آید قبلا آهنگی با من چنین کرده باشد…
مطمئن نیستم؛ شاید یک‌جورهایی برایم تداعی‌کننده‌ی حسِ سهمگینِ خودِ زندگی باشد… اینقدر سهمگین و ناشناخته که دچار سرگیجه‌ام می‌کند…
Where you go I go
What you see I see
I know I’d never be me
Without the security
Of your loving arms
Keeping me from harm
Put your hand in my hand
And we’ll stand
Let the sky fall
When it crumbles
We will stand tall
Face it all together
Click on the image to view it larger.
I took this shot of Hong Kong from the Victoria Peak in a foggy evening when we had a light rain. I was lucky enough that before the sunset, the fog started to disappear and a clear view of the city came out.