Jul 272017
 

زندگی روزمره، زندگی تکراری هر روزه، خیال‌بافی، قصه‌پردازی و داستان‌سرایی را از یادمان برده است. کاری که به نظر می‌آید اجدادمان در آن بیش از ما مهارت کسب کرده بودند. حال ما، مردم روزگار مدرن، در یک دور باطل افتاده‌ایم. به این ترتیب که با از دست دادن توانایی قصه‌پردازی، زندگی‌مان بی‌روح‌تر شده است، در نتیجهِ آن توانایی قصه‌پردازی‌مان را بیش از پیش از دست داده‌ایم. زندگیِ انسانْ بدونِ قصه‌پردازی، خیال‌بافی و داستان‌سرایی، زندگی تختِ بدونِ هیجانِ خاکستری‌ای است.

 Posted by at 1:18 pm
Jul 092017
 

شاید نوشتن علاجی باشد بر رنج‌های آدمی …، شاید!

 Posted by at 1:37 pm