زندگی روزمره، زندگی تکراری هر روزه، خیالبافی، قصهپردازی و داستانسرایی را از یادمان برده است. کاری که به نظر میآید اجدادمان در آن بیش از ما مهارت کسب کرده بودند. حال ما، مردم روزگار مدرن، در یک دور باطل افتادهایم. به این ترتیب که با از دست دادن توانایی قصهپردازی، زندگیمان بیروحتر شده است، در نتیجهِ آن توانایی قصهپردازیمان را بیش از پیش از دست دادهایم. زندگیِ انسانْ بدونِ قصهپردازی، خیالبافی و داستانسرایی، زندگی تختِ بدونِ هیجانِ خاکستریای است.
Jul 272017