واقعا از سوال‌های مناظرات ریاست جمهوری و پرسش‌هایی که از کاندیداها می‌شود، نمی‌توان پرسش‌هایی کلیشه‌ای‌تر و لوس‌تر پیدا کرد! در مورد سوال‌های بخش ویژه خبری که فاجعه است! آن‌طور که متوجه شده‌ام، سوال‌ها قبلا در اختیار کاندیداها گذاشته شده است و اگر هم سوال جدیدی پرسیده شود، متن سوالات را خود کاندیدای مورد نظر مطرح کرده است! بعد هم چه سوال‌هایی پرسیده می‌شود؟! «آیا شما آدم خوبی هستید؟ قول می‌دهید با فساد مبارزه کنید؟ همانطور که حضرت امام گفتند باید به فکر محرومین بود؛ شما چقدر به فکر محرومین هستید؟ همانطور که می‌دانید ازدواج جوانان مهم است؛ نظر شما در این‌باره چیست؟ و …»
همه این‌ها به کنار، حداقل در مورد برنامه ویژه خبر، همین سوال‌های کلیشه‌ای را هم مجریْ خیلی بدون چالش می‌پرسد و اصلا کاری ندارد که طرف مقابل چقدر حرف بی‌ربط و بی‌محتوا می‌زند، وعده‌های محقق نشدنی می‌دهد یا اصلا واقعیت را کاملا تحریف شده بیان می‌کند. تا زمانیکه هر مقام مسئول و غیر مسئولی در کشور بتواند هر حرف بی‌اساسی را به عنوان واقعیت تحویل جامعه دهد و کسی از او ادله و مدرک و دلیلش را نخواهد و نقدش نکند، شرایط همین وضعیت نابسامانی‌ست که داریم. ای‌کاش آگاهی مردم آن‌قدر بالا می‌رفت که تفاوت اعداد و ارقام را متوجه می‌شدند و اقبالی به وعده‌های غیرکارشناسانه نشان نمی‌دادند. یا حداقل این‌قدر آگاهی کسب می‌کردند که به آرای کارشناسان هر حوزه‌ای مراجعه کنند تا بتوانند راست و دروغ را از هم تشخیص دهند.
در این شرایط کمترین انتظاری که از صداوسیما و بقیه رسانه‌ها و مطبوعات می‌رود این‌ست که افراد را با سوال‌های کارشناسانه به چالش بکشند تا افراد احساس نکنند با آزادی مطلق می‌توانند هر حرفی بزنند و هر وعده‌ای بدهند. در این صورت امید است که در وهله اول آگاهی مردم در این فرایند نقد رشد کند و در مرحله بعد هم احتمال انتخاب افراد فرصت‌طلب که وعده‌های عوام‌گرایانه می‌دهند، کمتر شود. اگر این فرایندِ نقد کردن درست انجام می‌شد، احتمالا خسارت‌های هشت سالِ دولت‌های نهم و دهم رخ نمی‌دادند یا حداقل کنترل می‌شدند. سوال مهم این‌ست که چقدر طول می‌کشد تا همین انتظارِ حداقلی برآورده شود؟!